Rijstvelden

19 oktober
Luxe hotel in Makassar, met een super uitgebreid ontbijtbuffet!
Eigengemaakte wafels, pannenkoeken, westers- en Indonesisch eten!
Om 09.00 uur vertrokken naar
‘Fort Rotterdam’, het enige fort wat nog bewaard is gebleven in Makassar.
Daarna de reis vervolgd richting Rantepao.
Obnderweg een aantal stops gehad voor lunch en koffie/thee (toiletbezoek) en om 21.00 uur gearriveerd in het hotel in Rantepao!

20 oktober
Om 09.00 uur met de bus vertrokken richting een dorpje, het vertrekpunt voor de trekking.
Bij het dorpje kregen we eerst uitleg over Toraja-bevolking en -huizen plus religie.
De Toraja’s geloven in vele goden. De buffel is een statussymbool en is belangrijk in vele ceremonies.
Ze leven in traditionele Torajan-huizen en het huis ziet er uit als een boot. De voorkant wijst naar het noorden, het land om van te leven. En de achterkant naar het zuiden, of het land van de doden. En zo wordt het dak gezien als brug tussen twee werelden. Op het huis zitten horens van buffels. Hoe meer horens (geofferd bij begrafenissen) hoe hoger de status. Daarbij zijn de huizen ook heel mooi gedecoreerd door het houtsnijwerk en geeft ook status aan.

Als er iemand overlijdt zijn er 2 begrafenissen: 1 gelijk na het overlijden en een uitgebreidere nadat er vele voorbereidingen zijn getroffen. De grotere begrafenissen zijn tijdens het droomseizoen (juli/augustus).
De overleden blijft, tot de begrafenis, thuis. De tweede begrafenis kan meerdere dagen duren en honderden mensen komen. De begrafenis bestaat uit traditionele dansen, veel eten en een rituele slachting van een dier.
De Toraja’s geloven dat de ziel van het dier de overledene naar het volgende leven lijdt.
De Toraja’s geloven dat je bezittingen mee kan nemen in het hiernamaals. Zo gingen overledenen met veel bezittingen de kist in. Omdat er veel geplunderd werd, worden ze nu begraven in grotten. En deze grotten worden door speciale grafbouwers uitgehold. Bij de graven staan ‘tau tau’ (houten poppen) op het balkon in de grot, voor de kist.
Deze poppen symboliseren de continuering van het leven van de overlevende na de dood. Het is verboden om de pop aan te raken.

En zo is er nog veel meer te vertellen over deze begrafenis en het geloof.

Daarna de trekking gestart: prachtige wandeling door dorpjes, waar kinderen contact met je zoeken.
Bij een familie onderweg koffie en thee gedronken.
Onze vervolgd door rijstvelden en koffieplantages.
De rijstvelden waren zo avontuurlijk dat we er zelfs natte voeten van hebben gekregen!
We liepen namelijk door het drassige gebied en over de dijkjes van de rijstvelden.
Aan het einde van de middag aangekomen bij ons guesthouse, waar we sliepen in originele Toraja-huizen!
En een prachtig uitzicht over de rijstvelden en Rantepao (het guesthouse lag boven op een berg, 1400 meter hoog).
Aan het begin van de avond heerlijk gegeten (de welbekende kip met dit keer zwarte rijst en groenten!)

21 oktober
Mijn gekozen ontbijt (gisteravond al de keuze moeten doorgeven) was heerlijk: bananenpannenkoek met limoen-sap (zonder toevoegingen) en thee.
Na het ontbijt de trekking vervolgd naar beneden, een ander pad. Waar we halverwege met de bus weer werden opgehaald.
Daarna met de bus naar Ke’te Kesu, waar we de hangende graven tegen/in de rotsen hebben gezien.
Erg indrukwekkend om ‘doodskisten’ te zien, die half vergaan zijn waardoor je schedels en botten ziet. En deze zelfs op de grond liggen.

Toen was het tijd voor de lunch en zijn we door het stadje Rantepao gelopen, uiteindelijk naar het hotel (5 km).