Yangon
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
15 December 2014 | Myanmar, Rangoon
Zaterdag 13 december
Het idee was om vroeg naar de Shwedagon tempel te gaan. Dit werd toch wat later omdat van 1 kamer (van medereizigers) het slot niet meer open wilde. Dus dat moest eerst even opgelost worden.
De hele ochtend hebben we besteed om dit tempelcomplex te bezichtigen.
Omdat het weekend was, kwamen er veel lokale mensen, die dan ook gaan picknicken bij deze tempel (oom weer een soort van pelgrimsoord).
We kregen van te voren van de gids te horen, welk dier we zijn in de Birmeense astrologie. En bij dit desbetreffende dier kon je dan 'puur water' over de Buddha en het dier laten stromen.
Ik ben in deze astrologie de olifant, de woensdagmorgen, en heb 5 keer een schaaltje water over de desbetreffende beelden gegooid (bij ouder dan 50 jaar gooi je 3 schaaltjes ipv 5 over de beelden).
Later kregen we van de gids wat bladgoud, wat we op een speciale Buddha moesten plakken, op een plek waar je zelf pijn had of genezing wilde. Dus bijv. als je last hebt van je knie, plak je het goud op de knie vd Buddha en zal je knie genezen.
Voor sommige lezers: ik heb hem niet op de knie geplakt.... ;-)
En ik heb nog wat kaarsjes opgestoken bij de Pagode voor bepaalde personen.
Ook kregen we weer de verscheidene aandacht van de lokale bevolking en werden we weer op de foto gezet.
's Middags zijn we met een klein groepje naar het station gelopen, waar we de 'circulair train' hebben gepakt.
Dit is een ronde om Yangon, langs alle buitenwijken, waar de lokale bevolking gebruik van maakt.
Op elk perron gebeurt er van alles aan bedrijvigheid. En onderweg is het prachtig om te zien hoe de lokale bevolking op het land werkt.
Halverwege de treinreis was er een lokale markt op het perron.
Hier stapten een aantal mensen in, die al hun koopwaar meenamen. Dus ik zat op een gegeven moment tussen grote zakken met groenten en fruit.
Toen er weer wat meer plaats was in de trein gaven 2 vrouwen (zussen van elkaar) aan dat ik tussen hen in moest komen zitten.
Blijkbaar vonden ze dat leuk want ze kwamen vast tegen mij aan zitten. Omdat het zo warm was had ik een hemdje aan. Ze wreven over m'n armen. En vroegen of ik het warm had. Bij 35 graden Celsius vind ik het wel lekker warm! Maar voor hen is het winter dus hebben zij het al snel koud.
En zo probeerden meer mensen contact te maken alleen kunnen ze geen Engels....
Ook vinden ouders het leuk om via hun kindje contact met je te krijgen. Dit lukt dan ook altijd wel!
Wat hier ook weer opvalt is, dat men afval rustig overal neergooit.
Ik had een bakje popcorn gekocht voor in de trein. En toen dat op was gaf een oud vrouwtje aan, dat ik dat wel door het raam naar buiten kon gooien. Terwijl er een prullenbak in de trein stond!
Onderweg zie je dan ook dat alles echt vol ligt met afval!
Met name bij treinstations en de daaromheen liggende huizen, nou ja.... hutjes (krottenwijken).
En ondanks de armoede hebben velen toch wel een schotelantenne!
Op één plek zag ik een man in zijn 'watertuin' (waar 'watercress' verbouwd wordt) alleen maar afval uit het water halen en hij had er zelfs al een hele dijk mee gebouwd rondom zijn tuin.
Dit viel mij ook op in het hotel in Yangon. Ik zat aan de achterkant van hotel en 5 meter verder stond er weer een groot appartementencomplex.
Als iemand aan het douchen was, hoorde je het water naar beneden kletteren omdat de afvoerbuis (die via de buitenmuur loopt) gigantisch lekt (of ontbreekt)..
En er lag allerlei afval tussen deze 2 gebouwen. Blijkbaar gooit men dus alles maar uit het raam! En op de luifeltjes van bepaalde ramen lagen ook kledingstukken die waarschijnlijk van de waslijn afgevallen zijn. Kortom: overal lag zooi!
En de ratten en kakkerlakken lopen er daar ook over straat! Geen verwondering!
Na deze 3 uur durende treinreis zijn we met een paar mensen naar het 'Strand Hotel' gelopen, het oudste hotel in Yangon (en duur....600 dollar per nacht).
De reisorganisatie heeft bij het boeken vd reis een diner aangeboden in dat hotel, een 5 sterren restaurant!
Dus daar hebben we gebruik van gemaakt!
We kwamen in stoffige vakantiekleding binnen in een super luxe restaurant (voor Birmeense begrippen!).
Keuze tussen kip en vis. En omdat we aan de rivier zaten koos ik voor vis.
Ik dacht aan een lekker gegrild visje... En wat kreeg ik?
Gefrituurde vissticks met patat!
Hm.... De verkregen 2e, 3e, 4e en 5e ster zal voor de patat zijn geweest?!
Nou ja, een gegeven 'vis' maar niet in de bek kijken, zal ik maar zeggen....
En als een klap op de vuurpijl stond de serveerster al met de rekening (voor de drankjes) bij ons, terwijl ik net m'n laatste hap naar binnen werkte.....
Dus we hoefden niet meer om de rekening te vragen, zoals dat normaal wel gaat.
Waren we misschien niet goed genoeg gekleed, in verhouding met de andere gasten?!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Het idee was om vroeg naar de Shwedagon tempel te gaan. Dit werd toch wat later omdat van 1 kamer (van medereizigers) het slot niet meer open wilde. Dus dat moest eerst even opgelost worden.
De hele ochtend hebben we besteed om dit tempelcomplex te bezichtigen.
Omdat het weekend was, kwamen er veel lokale mensen, die dan ook gaan picknicken bij deze tempel (oom weer een soort van pelgrimsoord).
We kregen van te voren van de gids te horen, welk dier we zijn in de Birmeense astrologie. En bij dit desbetreffende dier kon je dan 'puur water' over de Buddha en het dier laten stromen.
Ik ben in deze astrologie de olifant, de woensdagmorgen, en heb 5 keer een schaaltje water over de desbetreffende beelden gegooid (bij ouder dan 50 jaar gooi je 3 schaaltjes ipv 5 over de beelden).
Later kregen we van de gids wat bladgoud, wat we op een speciale Buddha moesten plakken, op een plek waar je zelf pijn had of genezing wilde. Dus bijv. als je last hebt van je knie, plak je het goud op de knie vd Buddha en zal je knie genezen.
Voor sommige lezers: ik heb hem niet op de knie geplakt.... ;-)
En ik heb nog wat kaarsjes opgestoken bij de Pagode voor bepaalde personen.
Ook kregen we weer de verscheidene aandacht van de lokale bevolking en werden we weer op de foto gezet.
's Middags zijn we met een klein groepje naar het station gelopen, waar we de 'circulair train' hebben gepakt.
Dit is een ronde om Yangon, langs alle buitenwijken, waar de lokale bevolking gebruik van maakt.
Op elk perron gebeurt er van alles aan bedrijvigheid. En onderweg is het prachtig om te zien hoe de lokale bevolking op het land werkt.
Halverwege de treinreis was er een lokale markt op het perron.
Hier stapten een aantal mensen in, die al hun koopwaar meenamen. Dus ik zat op een gegeven moment tussen grote zakken met groenten en fruit.
Toen er weer wat meer plaats was in de trein gaven 2 vrouwen (zussen van elkaar) aan dat ik tussen hen in moest komen zitten.
Blijkbaar vonden ze dat leuk want ze kwamen vast tegen mij aan zitten. Omdat het zo warm was had ik een hemdje aan. Ze wreven over m'n armen. En vroegen of ik het warm had. Bij 35 graden Celsius vind ik het wel lekker warm! Maar voor hen is het winter dus hebben zij het al snel koud.
En zo probeerden meer mensen contact te maken alleen kunnen ze geen Engels....
Ook vinden ouders het leuk om via hun kindje contact met je te krijgen. Dit lukt dan ook altijd wel!
Wat hier ook weer opvalt is, dat men afval rustig overal neergooit.
Ik had een bakje popcorn gekocht voor in de trein. En toen dat op was gaf een oud vrouwtje aan, dat ik dat wel door het raam naar buiten kon gooien. Terwijl er een prullenbak in de trein stond!
Onderweg zie je dan ook dat alles echt vol ligt met afval!
Met name bij treinstations en de daaromheen liggende huizen, nou ja.... hutjes (krottenwijken).
En ondanks de armoede hebben velen toch wel een schotelantenne!
Op één plek zag ik een man in zijn 'watertuin' (waar 'watercress' verbouwd wordt) alleen maar afval uit het water halen en hij had er zelfs al een hele dijk mee gebouwd rondom zijn tuin.
Dit viel mij ook op in het hotel in Yangon. Ik zat aan de achterkant van hotel en 5 meter verder stond er weer een groot appartementencomplex.
Als iemand aan het douchen was, hoorde je het water naar beneden kletteren omdat de afvoerbuis (die via de buitenmuur loopt) gigantisch lekt (of ontbreekt)..
En er lag allerlei afval tussen deze 2 gebouwen. Blijkbaar gooit men dus alles maar uit het raam! En op de luifeltjes van bepaalde ramen lagen ook kledingstukken die waarschijnlijk van de waslijn afgevallen zijn. Kortom: overal lag zooi!
En de ratten en kakkerlakken lopen er daar ook over straat! Geen verwondering!
Na deze 3 uur durende treinreis zijn we met een paar mensen naar het 'Strand Hotel' gelopen, het oudste hotel in Yangon (en duur....600 dollar per nacht).
De reisorganisatie heeft bij het boeken vd reis een diner aangeboden in dat hotel, een 5 sterren restaurant!
Dus daar hebben we gebruik van gemaakt!
We kwamen in stoffige vakantiekleding binnen in een super luxe restaurant (voor Birmeense begrippen!).
Keuze tussen kip en vis. En omdat we aan de rivier zaten koos ik voor vis.
Ik dacht aan een lekker gegrild visje... En wat kreeg ik?
Gefrituurde vissticks met patat!
Hm.... De verkregen 2e, 3e, 4e en 5e ster zal voor de patat zijn geweest?!
Nou ja, een gegeven 'vis' maar niet in de bek kijken, zal ik maar zeggen....
En als een klap op de vuurpijl stond de serveerster al met de rekening (voor de drankjes) bij ons, terwijl ik net m'n laatste hap naar binnen werkte.....
Dus we hoefden niet meer om de rekening te vragen, zoals dat normaal wel gaat.
Waren we misschien niet goed genoeg gekleed, in verhouding met de andere gasten?!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
