Verplicht langer verblijf in Santa Marta..

Donderdag 13 februari
Op tijd vertrokken richting het vliegveld van Medellin om te vliegen naar Santa Marta.
We vlogen om 10.49 uur en rond 14.00 uur waren we in het hotel ‘Santa Marta Real’.
Het stadje (oude centrum ‘historico’) doorgelopen, op zoek naar een fietsverhuur. Uiteindelijk 1 gevonden maar de tour die we wilden deden ze alleen op maandag... en wij wilden hen dan op vrijdag (de enige dag dat we in Santa Marta zouden zijn) fietsen.
Dus plannen gewijzigd: vrijdag naar Minca voor een wandeling/verkennen dorp daar.
Santa Marta is een gezellig stadje waar het overdag bloedheet is, ‘s avonds het druk is bij de restaurants eb barretjes en er continu een Caribische sfeer hangt.
‘s Avonds een hapje gegeten bij het centrale plein.


Vrijdag 14 februari
Na het ontbijt met lokaal vervoer richting Minca vertrokken.
Fietsen huren en daar heen fietsen was nagenoeg geen optie ivm het hoogteverschil wat we zouden moeten afleggen over ongeveer 18 km.
Eenmaal in Minca besloten om een wandeling naar een waterval te maken, van 5 km.
Dit was best pittig omdat de weg vol met keien lag, het warm was en het plaatselijke verkeer ook over dat weggetje moest.
Eenmaal boven, bij de waterval, genoten van de rust en natuur.
Er was ook de mogelijkheid om onder de waterval te gaan staan, zwemmend erheen.
Rustig weet terug gewandeld en in Minca zelf een café con leche gedronken. En weer terug naar Santa Marta.
Toen we terug kwanen kregen we het bericht dat we zaterdag 15 februari NIET zouden vertrekken naar Mompox!
Vanwege de staking van ELN het weekend!
Dit had de gids van de fietstour in Medellin ons al verteld, woensdag!
Dit was dus een enorme domper!
Want we bezochten juist Santa Marta vanwege het nationale park Tayrona en dit park is heel februari dicht!
Dus wat allemaal nog te doen in Santa Marta?




Zaterdag 15 februari
Ontbeten en de reisbegeleider heeft een dagprogramma samengesteld om toch wat aan te bieden voor het geleden leed...
Vandaag was het een excursie naar Taganga, een vissersdorpje vlakbij.

Om 09.00 uur vertrokken we met de bus, onder escorte van 2 politie agenten op de motor, voor en achter de bus.

In Taganga werden we met een bootje naar een strand in een baai vervoerd.
Daar mochten we 2 uur vertoeven (op het heetst van de dag).
Het was een klein strandje met alleen maar restaurantjes. En veel lokale mensen omdat het zaterdag was.
Er was ook een mogelijkheid om een wandelpad te volgen over de berg heen naar een andere baai.
Ik ben deze wandeling gaan maken. En uiteindelijk ergens onderweg aan de praat gekomen met lokale jongens, die daar met elkaar (vrienden) aan het relaxen en eten waren (de visvangst).
Een leuk gesprek (alleen maar in het Spaans) gehad. En mogen mee eten (tonijn met banaan en rijst).
Na 2 uur ging het bootje (als haring in een tonnetje) weer terug. En bezochten we de plek/dorp waar Simon Bolívar is overleden.
Daar heb ik vooral genoten van de loslopende leguanen!

Vervolgens maakte de reisbegeleider de excursie ban de volgende dag bekend (zondag).
En raad eens?
Jawel, naar Minca en een bezoek aan de watervallen.... die ik vrijdag al had gezien....!

Zondag 16 februari
Om 09.00 uur vertrokken met 2 kleinere busjes naar Minca. Hier had de reisbegeleider, voor diegene die naar de waterval wilden, jeeps geregeld (want voor velen van de groep was de wandeling te zwaar... had hij bedacht na mij gehoord te hebben over hoe het wandelpad ernaartoe was!).
Omdat ik er al ben geweest ben ik een andere hike gaan doen, naar een andere waterval.
Dit was 3,5 km klimmen met onderweg prachtige natuur en uitzichten.
Bij de waterval waren er weer veel loklaen mensen, het was zondag!
Het was een mooie lage waterval met meer plateaus en grote stenen erin.
Ik ben er niet lang gebleven want werd lek gestoken door ‘ieniemienie’ muggen...

Vervolgens heb ik nog geïnformeerd naar het huren van een MTB om downhill te fietsen.
Besloten het toch niet te doen omdat ik geen beschermende kleding aan had (alleen een korte broek en hemdje) en de weg druk was met toeristenbusjes plus motoren en het een super bochtige onoverzichtelijke smalle weg was.

Halverwege de middag waren we weer in Santa Mart. Waar ik rondgewandeld heb en in een park op een bankje ben gaan zitten en se breakdansers heb zien oefenen voor de optredens ‘s avonds bij de restaurantjes.
Toen vroeg een jongen aan mij of ik Engels sprak en of hij erbij mocht komen zitten om zijn Engels te oefenen.
Prima!
Een geamuseerd gesprek met hem gehad over zijn werk (doventolk in een kerk in Bogotá) en dat hij zelf uit Medellin kwam. Hij was voor 8 dagen op vakantie in Santa Marta want hij houdt van zwemmen in de zee.
Toen ik wat water ging drinken vroeg hij of hij ook wat water kocht dus heb hem mijn flesje maar gegeven.
Toen ik aangaf dat ik weer verder ging, gaf hij mij zijn telefoonnummer, voor wat ik er mee kan/doe....

Daarna een café con leche gedronken op de boulevard, vlakbij het strand.
Hier kwam ik in contact met een groep vrienden die op zondag met elkaar bier aan drinken waren.

Na mijn diner ben ik daar weer een café con leche gaan drinken en met heb een gesprek aangegaan. Ook zij konden geen Engels... en wordt het oefenen van Spaans weer goed ingevuld!
Gevraagd of zij konden Salsa dansen.
Jazeker, ze wilden ‘s avonds wel naar een bar met mij.
Gevraagd of we niet hier, bij dat cafeetje, op straat konden dansen?!
Ja, dat kon ook. Er werd Salsa muziek opgezocht en met een grote luidspreker galmden de liedjes de straat op!
Dus met een aantal jongens aan het salsa dansen geweest!
En enorm veel lol gehad met elkaar en in gesprek.

De filmpjes van het dansen ontvang ik nog!