Archeologische site San Agustin

5 februari
Om 08.00 uur start van de excursie naar het archeologische park van San Agustin.
Hier een wandeling met gids van 5 km door het park waar beelden stonden.

Ruim 3300 voor Christus werden de groene heuvels van San Agustín door een mysterieuze indianenstam bewoond. Zij kwamen hier om hun doden te eren en deden dat door stenen beelden en tombes uit vulkanisch gesteente te creëren. De beelden die zijn achtergebleven zijn uiterst mysterieus en lijken iets te verbergen.

Om 12.00 uur weer terug richting het dorp. Waar de hele groep samen ging eten. Een groepsgenoot en ik zijn doorlopen naar de Plaza de Bolivar, het plein middenin het stadje. En hebben daar een lokaal tentje opgezocht en daar gaan eten.
Heerlijk gegeten alleen een bijzondere serveerster die 2x in huilen uitbarstte toen ze bij ons aan het tafeltje stond. Ze verontschuldigde zich er wel voor en bij het afrekenen hebben we haar niet meer gezien.
De rest van de middag hebben we op een terrasje gezeten en wat gedronken.
Aan het eind van de middag een restaurantje opgezocht waar 2 andere groepsgenoten naar toe kwamen. Zij hadden meegedaan aan een excursie die door de reisorganisatie werd aangeboden ter vergoelijking omdat de route deels gewijzigd is.
Helaas bezoeken we 6 en 7 februari Popayán niet ivm veiligheidsredenen.
Het ministerie van buitenlandse zaken heeft dat gebied tot oranje verkondigd wat maakt dat als wij er komen en er gebeurt iets, de reisorganisatie niet verzekerd is.
Heerlijk lokaal gegeten met ingrediënten die zelf verbouwd zijn en organisch.

6 februari:
Om 08.00 uur San Agustin weer verlaten en naar een organische koffieplantage geweest.
Hier werd van A tot Z uitgelegd hoe de koffiebonen geplukt werden en het hele proces tot de koffie aan toe.
Bij deze plantage zat ook een grote tuin, waar de groenten zelf verbouwd werden.
Uiteindelijk konden een aantal mensen als bonen-plukkers de plantage op om met een mandje aan je middel de bonen te plukken.
Plus werd er uitleg gegeven over alle planten, bonen en planten.
Aan het einde van de ochtend kregen we soep en kip wat de ochtends klaargemaakt was.
Heerlijk lokaal gegeten. Met als afsluiter de koffie daar van de plantage.
Vervolgens met de bus richting Neiva, wat de gewijzigde stad is I.p.v. Popayán.
In Tamira een koffie stop waar ik bij een lokaal tentje weer de vruchten zag liggen die ik in Bogotá ook gezien en geproefd heb.
De verkoopster kon geen Engels en ik in m’n beste Spaans probeerde erachter probeerde te komen wat het was. Ik mocht proeven!
En heb de pit meegenomen om in Nederland te gaan poten.
Toen ik na 20 min. pauze de bus weer in wilde gaan kwam de verkoopster op mij afgerend en kreeg ik een tasje vol met het fruit! Zomaar! Enige was onze namen uitwisselen.
In de bus met een aantal andere mensen wat vruchten gegeten. En we hebben 1 Surinaamse man in de groep zitten die het fruit kent: knippa
In het Spaans: mamonsillo

Onderweg nog weer een koffiestop en vanuit daar door naar Neiva voor 1 overnachting.